Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij
plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze
site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang
en precies als de vloed van je tranen.
Luddevudde
Luddevudde
Mijn zoon
ik sta maar toe te kijken
maar helpen kan ik dit keer niet.
Mijn zoon
ik kan je niet bereiken
ik kan niet anders
dan een beetje mee lijden in je verdriet.
Luddevudde
dat is zo hartverscheurend
zoals je fietst verbeten door de stad
Luddevudde
Is scheldend tierend treuren
ik ken dat ja natuurlijk ken ik dat.
Dat zijn de dagen van veel drinken en hard werken
om te verwerken wat blijft malen in je kop
en je houdt je sterk en laat niets merken
en alles gaat maar door en niets houdt op
Mijn zoon
waar moet je het nu zoeken
als elke straathoek je denken doet aan haar?
Mijn zoon
ik steun je in je vloeken
al heb je daar niet veel aan,dat is waar.
Karel Eykman
uit: “Zonder liefde ben je nergens”, uitg. “De Harmonie”